 |
| Τους ρώτησα αν υπάρχουν ράμπες αναπήρων και αν είναι οι δημόσιοι χώροι προσπελάσιμοι στο νησί τους και με κοιτούσαν σαν εξωγήινο! |
Μπορεί ένα αναπηρικό
συναντήσει κάποιο εμπόδιο; Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να καθίσει σε ένα Δημόσιο χώρο χωρίς τα σχόλια του περίγυρου; Μπορεί να πάει στο σχολείο όταν δεν έχει αίθουσες και λεωφορείο;
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα Ατόμων με Αναπηρία ας αναλογιστούμε πως ζούν οι άνθρωποι αυτοί. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που συχνά αποστρέφουμε το βλέμμα.
Ας μετατρέψουμε τη σκέψη σε συναίσθημα, σε χάδι, σε έμπρακτο παράδειγμα, σε εθελοντισμό.
Όλοι έχουν δικαίωμα στη ζωή!
- Η Ελένη δε είχε αρκετό οξυγόνο κατά την γέννηση της.
- Ο Πέτρος στα 21 είχε τροχαίο με μηχανή.
- Η Κατερίνα στα 32 ασθένησε για μερικούς μήνες.
- Ο Μάνος στα 43 είχε εργατικό ατύχημα.
και κανείς δεν γνωρίζει τι του επιφυλάσσει το μέλλον του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθύνης: Τα σχόλια που αναρτώνται δεν εκφράζουν σε καμία περίπτωση τους διαχειριστές του ιστολογίου και το ΔΣ του συλλόγου. Σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται αμέσως μόλις γίνουν αντιληπτά από τους διαχειριστές.