Από το καλό στο καλύτερο τα πράγματα στην παιδεία. Διαβάστε την ανακοίνωση που έστειλαν οι επιστημονικοί φορείς των φορέων γαλλικής και γερμανικής φιλολογίας ύστερα από την εγκύκλιο που έστειλε το υπουργείο παιδείας.
Στα σχολεία της χώρας διαβιβάστηκε η υπ’ αριθ. Φ.7Α/767/142964/Γ1/15-11-2012 εγκύκλιος της Διεύθυνσης Σπουδών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, υπογεγραμμένη από τον Προϊστάμενο της Δ/νσης κ. Κ. Παπαχρήστο, η οποία άφησε άναυδους τους χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες των Δημοτικών σχολείων, τους γονείς και κηδεμόνες τους και τους εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων.
Σύμφωνα με την εν λόγω εγκύκλιο καταργείται ουσιαστικά η ελεύθερη επιλογή της β’ ξένης γλώσσας στο Δημοτικό σχολείο και επιβάλλεται η διδασκαλία της γλώσσας «για την οποία διατέθηκε εκπαιδευτικός». Οι μαθητές και οι μαθήτριες, ένα τρίμηνο μετά την έναρξη του σχολικού έτους, υποχρεούνται να διδαχθούν τη γλώσσα που τους επιβάλλεται, άσχετα αν επί ένα τρίμηνο ανέμεναν μάταια την τοποθέτηση εκπαιδευτικού της γλώσσας της επιλογής τους. Άρα πλέον στα τμήματα της Ε’ τάξης οι μαθητές και οι μαθήτριές μας, ήδη από την αρχή της μαθησιακής πορείας τους, θα χαρακτηριστούν αδίδακτοι-αρχάριοι και διδαγμένοι-προχωρημένοι.
Το αποκορύφωμα: οι μαθητές και μαθήτριες της ΣΤ’ τάξης άσχετα με τη γλώσσα την οποία διδάχθηκαν στην Ε’ τάξη, υποχρεούνται να παρακολουθήσουν τη γλώσσα για την οποία υπάρχει διαθέσιμος εκπαιδευτικός. Μόνο ως ειρωνεία προς τους μικρούς μαθητές και τους γονείς και κηδεμόνες τους μπορεί να εκληφθεί η παρ. γ, η οποία τους επιτρέπει να αποφασίσουν αν θα αξιολογηθούν ή όχι.
Πιστεύει αλήθεια κανείς σοβαρός παιδαγωγός ή διδακτολόγος ότι θα παρακολουθούν τη δεύτερη χρονιά της διδασκαλίας μιας ξένης γλώσσας, ότι δε θα έχουν κενά, ότι θα διεξάγεται απρόσκοπτα η εκπαιδευτική διαδικασία και ότι αυτή η απόφαση δε θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων; Εκτός αν στο Υπουργείο Παιδείας θεωρούν ότι η εύρυθμη λειτουργία των σχολείων, για την οποία κόπτονται και στην εξασφάλιση της οποίας αναφέρονται συνεχώς στις ανακοινώσεις τους για να δικαιολογήσουν τις αποφάσεις τους, σημαίνει απλά οι μαθητές και μαθήτριες να βρίσκονται μέσα σε μία τάξη, άσχετα με το τι και το πώς διδάσκονται, και όχι στο προαύλιο.
Κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί να καταλάβει εύκολα ότι τα σχολεία μετατρέπονται σε «παιδοφυλακτήρια», ότι δημιουργούνται σχολεία πολλών «ταχυτήτων», ότι η συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας για παροχή ενιαίας και ισότιμης εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά του ελληνικού σχολείου καταργείται, αφού «διαθέσιμοι» εκπαιδευτικοί δεν υπάρχουν σε όλες τις Δ/νσεις της χώρας.
Δε χρειάζεται κάποιος να είναι ειδικός παιδαγωγός για να καταλάβει τις συνέπειες που έχει μια τέτοια απόφαση στην ψυχολογία των μικρών μαθητών και μαθητριών και στην μαθητική τους πρόοδο. Μάλλον στο Υπουργείο Παιδείας ανακάλυψαν έναν νέο τρόπο σύνδεσης της ζωής με το σχολείο και θέλουν με αυτήν την απόφαση να φέρουν από την πιο τρυφερή τους ηλικία τους μαθητές και μαθήτριες σε επαφή με την απόρριψη από το «σύστημα» λόγω επιλογής, με την αδικία και την ανισότητα.
Ας ενημερώσει ευθαρσώς η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας την κοινωνία για το είδος του σχολείου που είναι αποφασισμένη να επιβάλλει και για τη θέση της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης σε αυτό. Από την έως τώρα εμπειρία μας γίνεται ήδη φανερό ότι στόχος είναι η δημιουργία ενός φτηνού και ευέλικτου σχολείου.
Είναι πασίδηλο ότι πολιτική επιλογή της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας είναι η καθιέρωση της μονογλωσσίας και ο περιορισμός των ιδεολογιών και αξιών που αυτή επισύρει, γεγονός τραγικό και με ανυπολόγιστες κοινωνικές συνέπειες, ιδιαίτερα σε μια εποχή κρίσης που το σχολείο οφείλει να διδάξει την πολυπολιτισμικότητα και την αποδοχή του Άλλου, ώστε να θωρακιστούν εκπαιδευτικά οι νέοι απέναντι στις ακραίες ιδεολογίες.
Είναι επίσης φανερό σε όλες τις οικογένειες που έχουν παιδιά στο σχολείο ότι η Πολιτεία ουδόλως ενδιαφέρεται για την παροχή άρτιας και ικανοποιητικού επιπέδου εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες, ώστε να αποκτήσουν μέσα από τη δημόσια εκπαίδευση τον επαρκή εκπαιδευτικό εξοπλισμό για να μπορέσουν να διεκδικήσουν μια θέση στην αγορά εργασίας. Η επαρκής εκμάθηση των ξένων γλωσσών θα είναι δικαίωμα αυτών - των πολύ ολίγων πια λόγω της οικονομικής κρίσης - που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν και των ολίγων «τυχερών» που κατοικούν σε περιοχές όπου υπάρχει διαθέσιμος εκπαιδευτικός Γαλλικής (ΠΕ05) και Γερμανικής (ΠΕ07).
Θα επεκταθεί το μέτρο της διδασκαλίας των μαθημάτων για τα οποία υπάρχει διαθέσιμος εκπαιδευτικός και στα άλλα διδακτικά αντικείμενα; Οι τελευταίες αποφάσεις σας αυτό δείχνουν, αφού σε πολλά σχολεία δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων.
Αυτή τη «διευθέτηση» ετοιμάζατε κ. Υφυπουργέ στη συνάντησή μας στις 2-11-2012, όταν μας διαβεβαιώνατε ότι μέχρι το τέλος του μήνα δεν θα υπάρχουν κενά στα Δημοτικά σχολεία όσον αφορά στη διδασκαλία της β’ ξένης γλώσσας;
Και τέλος, τι θα γίνει στα Δημοτικά σχολεία, στα οποία δεν υπάρχει «διαθέσιμος εκπαιδευτικός» ούτε για τη διδασκαλία της Γαλλικής, ούτε για τη διδασκαλία της Γερμανικής Γλώσσας; Αυτών των σχολείων τα κενά δε θα καλυφθούν;
ΖΗΤΟΥΜΕ
- Την κοινοποίηση (ανάρτηση στη «Διαύγεια») της επιστημονικής και παιδαγωγικής τεκμηρίωσης αυτής της εγκυκλίου της Δ/νσης Σπουδών Π.Ε.
και
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
- Την άμεση ανάκληση της εγκυκλίου Φ.7Α/767/142964/Γ1/15-11-2012
- Την τοποθέτηση εκπαιδευτικών Γαλλικής (ΠΕ05) και Γερμανικής (ΠΕ07) για την κάλυψη των κενών σε όλα τα δημοτικά σχολεία της χώρας.
Με εκτίμηση
Τα ΔΣ των επιστημονικών φορέων Γαλλικής και Γερμανικής Φιλολογίας
 |
| -Πέρσι έκανα Γερμανικά και φέτος κάνω Γαλλικά αλλά τα καταφέρνω καλά: Παρλεβού φρανσέ; Μακαρόνια Φρικασέ! |
Στα σχολεία της χώρας διαβιβάστηκε η υπ’ αριθ. Φ.7Α/767/142964/Γ1/15-11-2012 εγκύκλιος της Διεύθυνσης Σπουδών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, υπογεγραμμένη από τον Προϊστάμενο της Δ/νσης κ. Κ. Παπαχρήστο, η οποία άφησε άναυδους τους χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες των Δημοτικών σχολείων, τους γονείς και κηδεμόνες τους και τους εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων.
Σύμφωνα με την εν λόγω εγκύκλιο καταργείται ουσιαστικά η ελεύθερη επιλογή της β’ ξένης γλώσσας στο Δημοτικό σχολείο και επιβάλλεται η διδασκαλία της γλώσσας «για την οποία διατέθηκε εκπαιδευτικός». Οι μαθητές και οι μαθήτριες, ένα τρίμηνο μετά την έναρξη του σχολικού έτους, υποχρεούνται να διδαχθούν τη γλώσσα που τους επιβάλλεται, άσχετα αν επί ένα τρίμηνο ανέμεναν μάταια την τοποθέτηση εκπαιδευτικού της γλώσσας της επιλογής τους. Άρα πλέον στα τμήματα της Ε’ τάξης οι μαθητές και οι μαθήτριές μας, ήδη από την αρχή της μαθησιακής πορείας τους, θα χαρακτηριστούν αδίδακτοι-αρχάριοι και διδαγμένοι-προχωρημένοι.
Το αποκορύφωμα: οι μαθητές και μαθήτριες της ΣΤ’ τάξης άσχετα με τη γλώσσα την οποία διδάχθηκαν στην Ε’ τάξη, υποχρεούνται να παρακολουθήσουν τη γλώσσα για την οποία υπάρχει διαθέσιμος εκπαιδευτικός. Μόνο ως ειρωνεία προς τους μικρούς μαθητές και τους γονείς και κηδεμόνες τους μπορεί να εκληφθεί η παρ. γ, η οποία τους επιτρέπει να αποφασίσουν αν θα αξιολογηθούν ή όχι.
Πιστεύει αλήθεια κανείς σοβαρός παιδαγωγός ή διδακτολόγος ότι θα παρακολουθούν τη δεύτερη χρονιά της διδασκαλίας μιας ξένης γλώσσας, ότι δε θα έχουν κενά, ότι θα διεξάγεται απρόσκοπτα η εκπαιδευτική διαδικασία και ότι αυτή η απόφαση δε θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων; Εκτός αν στο Υπουργείο Παιδείας θεωρούν ότι η εύρυθμη λειτουργία των σχολείων, για την οποία κόπτονται και στην εξασφάλιση της οποίας αναφέρονται συνεχώς στις ανακοινώσεις τους για να δικαιολογήσουν τις αποφάσεις τους, σημαίνει απλά οι μαθητές και μαθήτριες να βρίσκονται μέσα σε μία τάξη, άσχετα με το τι και το πώς διδάσκονται, και όχι στο προαύλιο.
Κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί να καταλάβει εύκολα ότι τα σχολεία μετατρέπονται σε «παιδοφυλακτήρια», ότι δημιουργούνται σχολεία πολλών «ταχυτήτων», ότι η συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας για παροχή ενιαίας και ισότιμης εκπαίδευσης σε όλα τα παιδιά του ελληνικού σχολείου καταργείται, αφού «διαθέσιμοι» εκπαιδευτικοί δεν υπάρχουν σε όλες τις Δ/νσεις της χώρας.
Δε χρειάζεται κάποιος να είναι ειδικός παιδαγωγός για να καταλάβει τις συνέπειες που έχει μια τέτοια απόφαση στην ψυχολογία των μικρών μαθητών και μαθητριών και στην μαθητική τους πρόοδο. Μάλλον στο Υπουργείο Παιδείας ανακάλυψαν έναν νέο τρόπο σύνδεσης της ζωής με το σχολείο και θέλουν με αυτήν την απόφαση να φέρουν από την πιο τρυφερή τους ηλικία τους μαθητές και μαθήτριες σε επαφή με την απόρριψη από το «σύστημα» λόγω επιλογής, με την αδικία και την ανισότητα.
Ας ενημερώσει ευθαρσώς η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας την κοινωνία για το είδος του σχολείου που είναι αποφασισμένη να επιβάλλει και για τη θέση της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης σε αυτό. Από την έως τώρα εμπειρία μας γίνεται ήδη φανερό ότι στόχος είναι η δημιουργία ενός φτηνού και ευέλικτου σχολείου.
Είναι πασίδηλο ότι πολιτική επιλογή της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας είναι η καθιέρωση της μονογλωσσίας και ο περιορισμός των ιδεολογιών και αξιών που αυτή επισύρει, γεγονός τραγικό και με ανυπολόγιστες κοινωνικές συνέπειες, ιδιαίτερα σε μια εποχή κρίσης που το σχολείο οφείλει να διδάξει την πολυπολιτισμικότητα και την αποδοχή του Άλλου, ώστε να θωρακιστούν εκπαιδευτικά οι νέοι απέναντι στις ακραίες ιδεολογίες.
Είναι επίσης φανερό σε όλες τις οικογένειες που έχουν παιδιά στο σχολείο ότι η Πολιτεία ουδόλως ενδιαφέρεται για την παροχή άρτιας και ικανοποιητικού επιπέδου εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες, ώστε να αποκτήσουν μέσα από τη δημόσια εκπαίδευση τον επαρκή εκπαιδευτικό εξοπλισμό για να μπορέσουν να διεκδικήσουν μια θέση στην αγορά εργασίας. Η επαρκής εκμάθηση των ξένων γλωσσών θα είναι δικαίωμα αυτών - των πολύ ολίγων πια λόγω της οικονομικής κρίσης - που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν και των ολίγων «τυχερών» που κατοικούν σε περιοχές όπου υπάρχει διαθέσιμος εκπαιδευτικός Γαλλικής (ΠΕ05) και Γερμανικής (ΠΕ07).
Θα επεκταθεί το μέτρο της διδασκαλίας των μαθημάτων για τα οποία υπάρχει διαθέσιμος εκπαιδευτικός και στα άλλα διδακτικά αντικείμενα; Οι τελευταίες αποφάσεις σας αυτό δείχνουν, αφού σε πολλά σχολεία δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων.
Αυτή τη «διευθέτηση» ετοιμάζατε κ. Υφυπουργέ στη συνάντησή μας στις 2-11-2012, όταν μας διαβεβαιώνατε ότι μέχρι το τέλος του μήνα δεν θα υπάρχουν κενά στα Δημοτικά σχολεία όσον αφορά στη διδασκαλία της β’ ξένης γλώσσας;
Και τέλος, τι θα γίνει στα Δημοτικά σχολεία, στα οποία δεν υπάρχει «διαθέσιμος εκπαιδευτικός» ούτε για τη διδασκαλία της Γαλλικής, ούτε για τη διδασκαλία της Γερμανικής Γλώσσας; Αυτών των σχολείων τα κενά δε θα καλυφθούν;
ΖΗΤΟΥΜΕ
- Την κοινοποίηση (ανάρτηση στη «Διαύγεια») της επιστημονικής και παιδαγωγικής τεκμηρίωσης αυτής της εγκυκλίου της Δ/νσης Σπουδών Π.Ε.
και
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
- Την άμεση ανάκληση της εγκυκλίου Φ.7Α/767/142964/Γ1/15-11-2012
- Την τοποθέτηση εκπαιδευτικών Γαλλικής (ΠΕ05) και Γερμανικής (ΠΕ07) για την κάλυψη των κενών σε όλα τα δημοτικά σχολεία της χώρας.
Με εκτίμηση
Τα ΔΣ των επιστημονικών φορέων Γαλλικής και Γερμανικής Φιλολογίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθύνης: Τα σχόλια που αναρτώνται δεν εκφράζουν σε καμία περίπτωση τους διαχειριστές του ιστολογίου και το ΔΣ του συλλόγου. Σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο θα διαγράφονται αμέσως μόλις γίνουν αντιληπτά από τους διαχειριστές.